“Sorry man, we zitten helemaal vol”
Locatiehoofd Jessica Hoogenboom praat in de deuropening van inloophuis De Kloof met een dakloze jongen die zijn handen warm wrijft. "Wil je buiten alvast een bakje koffie?" Als ze een papieren bekertje met dampende koffie heeft overhandigd, sluit ze de deur.
Het is maandagochtend, kwart over negen. De Kloof is net een kwartier open en het inloophuis zit vol. Zojuist zijn vijfendertig dakloze mensen één voor één op naam naar binnen geroepen. Het zijn de mensen die vanochtend als eerste hun naam hebben ingevuld op een A4tje bij de deur. 's Nachts slaapt het merendeel van de bezoekers op straat. Overdag kunnen zij in De Kloof terecht voor een gezonde maaltijd, een douche, schone kleren en contact met maatschappelijk werkers.
Inloophuis De Kloof
Geen tijd voor aandacht
"We hebben nu al drie kwartier een deurstop", zegt Jessica om tien uur. Buiten wachten vijf mensen. “Zij kunnen er zo nog een uur staan. Pas als er iemand uitgaat, mag er iemand in. En door de drukte is het binnen ook anders. Praktische zaken regelen en mensen te eten geven lukt wel, maar de aandacht voor onze bezoekers, die schiet er bij in. Eigenlijk wil je vragen: hoe is het vandaag met je? Ben je bij je afspraken geweest? Als je weet hoe het met mensen gaat, kun je ze eerder dat ene zetje geven naar de juiste hulpverlening.”
Jessica kent namelijk ook de succesverhalen uit rustigere tijden. "Een man zat altijd in een hoek met een capuchon over zijn hoofd. We maakten ons ernstige zorgen en dachten: we vinden hem nog eens doodgevroren op straat. Maar af en toe kon je voorzichtig aanschuiven. We raakten in gesprek en wonnen zijn vertrouwen. Deze man heeft nu een eigen woning."
Gebroken
Vandaag is Ivan (34), een dakloze man uit Litouwen, een van de bezoekers van De Kloof. Afgelopen nacht sliep hij op een industrieterrein. Ivan: "De Kloof is een goede plek; de mensen die hier werken, zetten echt een stap extra voor je. Maar het is te druk." Als Ivan 's ochtends voor de deur van het inloophuis staat, heeft hij het koud en is hij moe. "Ik sta dan te wachten tussen allemaal mensen die net als ik op straat hebben geslapen en gebroken zijn. Ik probeer in mijn eigen bubbel te blijven, maar dat is moeilijk. Gelukkig was ik er vanochtend vroeg en kon ik snel naar binnen."
Ervan overtuigd hier te kunnen werken, kwam Ivan vier jaar geleden naar Nederland. "Maar ik kwam niet aan de bak. En de laatste jaren is er niets aan mijn situatie veranderd. Het voelt alsof ik in een val ben gelopen. Ik sta nergens geregistreerd, heb geen recht op een zorgverzekering; niets. Omdat ik de situatie anders niet aankan, verdoof ik mezelf met drank en drugs. Het maakt me kapot."
Zoals Ivan zijn er velen: mensen uit Oost-Europa die kwamen werken maar vastliepen. Soms verloren ze hun baan en daarmee ook hun woning die daaraan zat vastgekoppeld. Het baart Janneke van Loo, manager van alle inloophuizen van De Regenboog Groep, grote zorgen: "Dit zijn EU-burgers; zij mogen in Nederland zijn. We moeten hen helpen om humanitaire redenen en voor de leefbaarheid van de stad. Met de juiste aandacht kun je veel ellende voorkomen en genezen en mensen onder die capuchon uit laten komen.”
Tekst: Wouter Scheepstra en Jola Gosen | Beeld: Merlijn Michon
Eind 2022 trokken we aan de bel: inloophuizen te druk
Elke dag rijen voor onze acht overvolle inloophuizen. Dakloze mensen die verkleumd voor de deur staan te wachten tot ze naar binnen mogen. Wat pas kan als andere dakloze mensen plaatsmaken, waardoor we ze dat soms wel móéten verzoeken te doen, ook al zijn ze er slecht aan toe. In de war, zwaar verslaafd of allebei. Onze bezoekers hebben steeds vaker grote problemen. Janneke van Loo: “We zien meer mensen die moeilijk de weg vinden in hun hoofd en in de stad. Dat is echt anders dan vijf jaar geleden.”
Eind 2022 pleitte De Regenboog Groep richting de gemeente Amsterdam voor drie inloophuizen erbij. In Zuidoost, Noord en Nieuw-West. Die zouden wij - met hulp van onze vrijwilligers en donateurs - kunnen runnen.
"De aandacht voor onze bezoekers, die schiet er door tijdgebrek bij in. Eigenlijk wil je vragen: hoe is het vandaag met je?"